90 Jaar v.v. UNA
UNA Historie Deel 9

We naderen de 21^ste eeuw; een periode waarin UNA doordrong tot de top van het Nederlandse amateurvoetbal. In het seizoen 1999-2000 kwamen de geelzwarten uit in de Eerste Klasse C en behaalden de derde plaats. Via de nacompetitie promoveerde de ploeg naar Hoofdklasse B.

Door de prestaties toonde het bedrijfsleven steeds meer belangstelling voor de club. Alles kwam in een stroomversnelling. Het ontbrak echter nog aan een goede ontvangstruimte voor de tegenstanders, scheidsrechters en sponsoren. Daarom startte in november 2001 de bouw van het sponsorhome. Dat gebouw stond er snel en op 1 maart 2002 werd het op feestelijke wijze geopend door PSV routinier Jan Heintze en namens de gemeente door Peter Smetsers, die toen nog niet wist dat hij ooit nog eens voorzitter van UNA zou worden. Op 15 oktober 2004 werd door Nel Louwers het sponsorhome officieel  omgedoopt in het Piet Louwers Sponsorhome. Een ode aan de man die op 29 mei 2004 overleed en als leider, bestuurslid, sponsor en businessclub lid zoveel voor de vereniging betekende.

We nemen de draad vanaf seizoen 1999-2000 in prestatief oogpunt weer op. Onder leiding van trainer Eus Marijnissen pakte UNA een periodetitel en doordat in de nacompetitie SVN en DBS aan de zegekar werden gebonden stond er voor de geelzwarten een finale op het programma. Een van de meest gedreven spelers van het eerste elftal was Pål Arne Jenssen; een Noorse jongen die in Eindhoven studeerde. Bij de wedstrijd tegen DBS was hij al lang in Noorwegen, maar hij wilde graag terugkomen voor het duel. ’s Morgens om 5 uur stapte hij op het vliegtuig in Oslo en vervolgens haalden piet Louwers en Huub de Ruijter hem op in Schiphol. De reis naar Zeelst verliep rustig want de Noorse luiken van Pål vielen meteen dicht. Hij was op tijd voor de bespreking en leverde in Strijp een puike partij af.

De finale werd op 9 juni 2000 gespeeld tegen Papendrecht op het veld van WSC in Waalwijk. Na een zinderende wedstrijd kende scheidsrechter Vos maar liefst twaalf minuten toe aan de normale speeltijd. Daarna gebeurde het ongelooflijke. Papendrecht werd met 2-1 verslagen. UNA was weer terug op het hoogste niveau: de Hoofdklasse. Een geweldige prestatie van de spelersgroep, die gedurende het seizoen muzikaal werd ondersteund door ZOL (Zeelsters Onafhankelijk Legioen). De platte wagen reed weer door de gemeente.

Het eerste seizoen in Hoofdklasse B (2000-2001) werd met 30 punten op de negende plaats afgesloten. Er kwam nu ook een mogelijkheid aan deelname aan de toenmalige Amstel Cup. Het bekertoernooi voor BVO’s. In 2002 plaatste UNA zich onder leiding van trainer Kees van Loon voor dit toernooi. Tegen Helmond Sport werd met 0-1 verloren en de wedstrijd tegen Geldrop leverde 2-0 winst op. Zeer verassend wonnen de Zeelstenaren op De Vliert in Den Bosch met 1-0; doelpunt Frank Weijers. De volgende tegenstander was RKC Waalwijk. In het Jan Louwers Stadion in Eindhoven waren de geelblauwen toch een maatje te groot, want de “Wollikers” wonnen met 2-0.

Een jaar later plaatste UNA zich weer voor de Amstel Cup. Tegenstander  MVV kwam naar Zeelst en won met 5-0. Toch werd het nog een mooi bekertoernooi, want de finale van de  Amstel  Amateur Cup werd bereikt. Op 23 mei werd die finale gespeeld op het terrein van SEOLTO in Zevenbergen tegen Zaterdag Hoofdklasser HOEK. Myron Jourdain maakte het enige doelpunt tegen de Zeeuwen en zo beleefde het team van Kees van Loon weer een nieuw hoogtepunt in de historie van UNA.

De vereniging kende echter ook dieptepunten. Een daarvan was het overlijden van Piet Louwers tijdens de viering van het 75 jarig bestaan van de vereniging. Piet wilde vlak voor zijn dood nog afscheid nemen van zijn club. Zijn schoonzoon bracht hem tot voor de poort van het sportpark en vanuit de auto zag Piet de feesttent staan; de tent waarin op indrukwekkende wijze later in dat weekend stil werd gestaan bij zijn overlijden.

Op het eind van het seizoen 2003-2004 behaalde trainer Paul v.d. Palen met zijn team de vierde plaats in Hoofdklasse B met 44 punten.

Tot en met het seizoen 2010-2011 bleef UNA in Hoofdklasse B, waarin stabiliteit duidelijk aanwezig was. Het aanzien van de club groeide en zo kwam Daniёle van de Donk in het kader van haar opleiding bij onze geelzwarten spelen. Ze deed niet onder voor de jongens in haar team en toen al werd zichtbaar dat die kleine donder een hele grote zou worden. UNA is dan ook trots op het feit dat een van de vedettes van het Nederlands Vrouwenteam bij onze club speelde.

Het seizoen 2007-2008 was tot dan toe het succesvolste in de Hoofdklasse. Met 47 punten werd de tweede plaats bereikt na kampioen Deurne. De klapper kwam echter in 2010-2011. Met 53 punten  pakte UNA de titel en was de Topklasse een feit; het hoogste amateurniveau in Nederland op dat moment.

De “sigarenmakers” uit Zeelst konden zich meten aan de rijke vissersdorpen en bollenkwekers. Op zich een belevenis van formaat, maar o.a. door het bescheiden budget volgde degradatie. Met 32 punten keerde de ploeg van Sportpark Zeelst weer terug naar Hoofdklasse B. Toch hadden de geelzwarten veel geleerd in de Topklasse, want al meteen in 2012-2013 werd met 61 punten de titel behaald. UNA was weer terug in de Topklasse.

Na 25 jaar voorzitter te zijn geweest van de club en daarbij zijn stempel duidelijk achtergelaten te hebben gaf Jos Blatter de voorzittershamer in juli 2013 over aan Peter Smetsers.

Al meteen gaf UNA het signaal dat het deze keer niet uitgemaakt zou worden als het lelijke eendje en werd tweede na kampioen AFC. Het jaar daarop werd FC Lienden kampioen en UNA weer tweede.

Spelen op het hoogste niveau was een belevenis in sportief oogpunt, maar had ook andere charmes. De kennismaking met Chabab, de Marokkaanse club uit Amsterdam was een ontmoeting met een andere cultuur en ook die met Magreb’90 uit Utrecht was er zo een.

In het seizoen 2015-2016 werden 43 punten behaald met als resultaat plaats zeven.

De KNVB ging verder in de hervorming van het amateurvoetbal. De Topklasse werd opgesplitst in de Tweede en Derde Divisie. Dankzij de zevende plaats in 2015-2016 bereikte UNA weer de top van het Nederlandse amateurvoetbal, maar daarvoor was nog een beslissingswedstrijd nodig tegen HSC’21 op het veld van JVC in Cuijk. Onder leiding van trainer Mark Schenning kon UNA weer feest vieren.

In 2016-2017 viel in de nacompetitie het doek voor UNA. Onvoorstelbaar moesten de geelzwarten met 41!!! punten afscheid nemen van de Tweede Divisie.

Het jaar daarop veerde de club weer op in de Derde Divisie. In 2017-2018 werden 71 punten behaald, maar dat was net niet genoeg om kampioen Jong Vitesse van het lijf te houden.

Een seizoen later, het jaar van het 90 jarig jubileum ging wederom een Jong team met de titel aan de haal. Deze keer was het Jong Volendam. Thuis wonnen de geelzwarten nog met 1-0 van de “wijdbroeken”, maar in de storm in Volendam waren de vissers met 2-0 te sterk. Uiteindelijk werd de vijfde stek behaald met 56 punten en een doelsaldo van 68-55.

Tot zover de historie van onze 90 jarige club, waarin zeker nog meer hoogte- en dieptepunten te noteren zullen zijn. Ik heb echter geprobeerd de belangrijkste zaken te vermelden en hoop dat u van mijn relaas genoten heeft.

Huub de Ruiter